Als je zo midden in een bouwproces zit krijg je toch een iets genuanceerder beeld van de "crisis in de bouw". Om te beginnen erger je je groen en geel aan potentiële leveranciers die zich niet eens aan de meest eenvoudige afspraken houden. Als je een offerte vraagt, duidelijke afspraken maakt wanneer die klaar zou zijn en dan toch twee keer moet bellen waar die blijft, dan wens je zo'n leverancier toch echt een snel faillissement toe... Je moet het wel verdienen om te overleven.
En de groep die overblijft daar zitten er de nodige bij die het druk zat hebben, ook in deze moeilijke tijden. Dat zijn ondernemingen die de balans weten te vinden tussen ouderwetse degelijkheid, afspraak = afspraak, niet lullen maar poetsen; en toch met de tijd meegaan, innovatief zijn, nieuwe bouwtechnieken toepassen en goede medewerkers aan zich weten te binden. En niet te vergeten, die gezorgd hebben voor de opbouw van wat financiële buffers in goede tijden.
Van de groep aannemers die we vroegen om aan te bieden vielen er enkele af omdat ze al voldoende werk hadden en dit project niet erbij konden hebben.
Het is maar goed dat er af en toe een forse tegenwind door zo'n industrie waait. Dan wordt het kaf weer eens van het koren gescheiden, vallen de bedrijven om die het niet verdienen om te overleven en hebben de innovatieve, degelijke bedrijven meer kans op een mooie toekomst.
Survival of the fittest.
