Twee weken geleden hebben we voor het eerst een Blower Door Test gehouden. Daarbij wordt het huis door een gespecialiseerde firma op 10Pa onderdruk gezogen (overeenkomend met een wind van 4 Beaufort die langs het huis waait) met een grote ventilator in de voordeur, en dan wordt gemeten hoeveel liter buitenlucht er nog in het huis kan binnendringen door kieren en gaten. Bij een normaal huis is dat tussen de 0,6 en 1,4 liter per seconde per m2 gebruiksoppervlak.
Wij hebben een eis gesteld van 0,15 liter, conform de eisen die worden gesteld aan een Passief Huis. Scherpe eis dus; 75-90% minder leklucht van een normaal huis. Onbedoelde lekkages van lucht vormen een relatief grote bron van energieverlies, tenminste als je eerst gezorgd hebt voor maximale isolatie en minimale koudebruggen.
Tijdens de eerste test bleek al snel dat we de gestelde eis niet gingen halen, de gemeten waarden lagen eerder in de buurt van 0,27. Nog steeds veel beter dan een "normaal" huis, maar niet goed genoeg. Met thermografische camera en rookkanon hadden we de lekkages al snel gevonden. Er is afgelopen maanden weliswaar zeer veel tijd besteed aan het dicht maken van aansluitingen tussen kozijnen, stelkozijnen en betonwanden, maar hier en daar waren er toch afdichtingen over het hoofd gezien. Bovendien bleken de afdichtingen tussen glas en kozijn nog niet helemaal luchtdicht omdat de kliklijst, een belangrijke schakel van het vliesgevelprofiel, nog ontbrak. De aluminium profielen zijn bovendien hol, dus als lucht ergens zijn weg naar binnen vindt, komt het er op de meest onverwachte plaatsen weer uit.
Afgelopen vrijdag was de tweede poging nadat een groot aantal lekkages afgelopen weken is opgespoord en verholpen. Echter, de ontbrekende kliklijsten van de kozijnen zaten er nog steeds niet op en aan de binnenkant kon op het laatste moment niet worden afgekit omdat het stucwerk nog te nat was. Dus kwam er nu een waarde uit van 0,20. Al veel beter dan twee weken geleden, maar niet goed genoeg. Met rookkanon weer gewerkt aan het opsporen van lekkages. Enkele pijnpunten zullen de komende weken nog worden verholpen, vooral in de hoeken van kozijnen waar het blijkbaar erg lastig is om goed af te dichten. En dan, als ook de kliklijsten erop zitten, dan is de kans groot dat we de waarde van 0,15 wel gaan halen.
Zeer herkenbaar dit soort uitdagingen. Zo gaat het bij ons ook met nieuwe machine-ontwerpen. Ondanks alle aandacht voor details in het ontwerp stadium is een eerste prototype meestal toch niet goed genoeg. Stap voor stap, met "trial and error" komen we dan toch bij het gewenste resultaat. Dat vergt doorzettingsvermogen, aandacht voor details en perfectionisme. Gelukkig hebben we op de bouwplaats ook een team rondlopen dat daar helemaal van doordrongen is.
